ماهی تون (Skipjack)

در آب های گرمسیری اقیانوس آرام، اقیانوس اطلس و اقیانوس هند دیده می شود. اسکیپ جک دوست دارد از سطح اقیانوس بپرد، حدود 58 درصد ماهی تون صید شده در جهان را این ماهی تشکیل می دهد.
اگر از ماهی تون زیاد استفاده میکنید مطمئن باشید که بیشتر آن اسکیپ جک است. اغلب در آمریکا به آن «چانک لایت» می گویند، تکه های کوچک و لطیف آن برای کنسرو کردن مناسب است و گوشت پوسته پوسته تیره تر آن طعم ماهی مشخص و قوی تری دارد. این باعث می‌شود که آن را برای همه چیز از ناهار بسته‌بندی‌شده و غذاهای ماکارونی گرفته تا سالادهای سریع و سفرهای کمپینگ، تبدیل کند. Skipjack تنها تون از این ماهی تون است که معمولاً به عنوان سوشی خام مصرف نمی شود.
اسکاپ جک را در مخلوط ماهی تون و پیاز بهار، ماهی تون و جعفری سرخ شده در تابه یا در سس مایونز خامه ای و ماهی تون بر پایه لیمو (توناتو) به عنوان خوراک سبزیجات خام یا ذغالی شده امتحان کنید.
ذخایر اسکیپ جک در تمام مناطق اقیانوسی سالم هستند و در زمان نگارش این مقاله، هیچ ماهیگیری بیش از اندازه گزارش نشده.
اسکیپ جک از کجا آمده است؟ معمولاً در آب‌های عمیق‌تر با عمق حدود 400 متر صید می‌شود و در اقیانوس آرام، اقیانوس‌های هند و اطلس، مدیترانه و حتی در آب‌های بریتانیا یافت می‌شود. آلباکور تنها پنج درصد از صید ماهی تون در جهان را تشکیل می دهد.
آلباکور یک ماهی تون با گوشت سبک است که به طور فزاینده ای در شیشه های دارای برچسب جذاب و قوطی های سبک قدیمی با روغن زیتون فوق بکر یافت می شود. این ماهی در تکه های بزرگتر از اسکیپ جک قرار میگیرد، دارای طعمی لطیف و بافت خشک تر ولی گوشتی است. در خواربارفروشی های ایالات متحده بسیار محبوب است، جایی که آن را هم به عنوان تون سفید می‌شناسند. این دومی یک اصطلاح قدیمی ماهیگیران است که از ظاهر سبک و طعم ملایم آن گرفته شده است. آلباکور به دلیل محتوای چربی بالاتری نسبت به اسکیپ جک و اینکه گوشت آن به خوبی در کنار هم قرار می گیرد، به عنوان استیک تازه و منجمد نیز فروخته می شود.